Σάββατο 17 Μαΐου 2014

«Μη τρελαίνεστε!»



Σαν γονείς περιμένουμε πως και πως τη στιγμή που θα καμαρώσουμε τα παιδιά μας σε μια σχολική εκδήλωση, να ακούσουμε τη φωνούλα τους να απαγγέλει τους στίχους που τους έχουν ανατεθεί και έχουμε χύσει ιδρώτα (!) για να τα μάθουν, να παρακολουθήσουμε με συγκίνηση που απέχει ελάχιστα από το δάκρυ τα αστέρια μας να κάνουν τα βήματα του χορού ή του θεατρικού που έχουν μάθει στο σχολείο.



Προσωπικά ενοχλήθηκα πολύ τα πρώτα Χριστούγεννα που συμμετείχε ο Θάνος στη γιορτή του παιδικού σταθμού και μας ενημέρωσαν ότι οι γιορτές γίνονται κεκλεισμένων των θυρών. Δημοτικός παιδικός σταθμός όπως καταλαβαίνετε… Στα τρία χρόνια που ήταν εκεί, μου έφερνε ποιήματα στο σπίτι τα οποία καθόμουν να του μάθω (ευτυχώς τα μαθαίνει εύκολα) χωρίς να μπορέσω να τον καμαρώσω να το λέει μπροστά σε κόσμο… Είχα όμως τη δυνατότητα να τον απολαύσω στο τέλος της χρονιάς σε μια ενιαία εκδήλωση όλων των παιδικών σταθμών του δήμου , τη πρώτη χρονιά να χορεύει ζεϊμπέκικο και τη δεύτερη να κάνει επίδειξη καράτε…  Ντροπαλό το αγόρι μου, διστακτικό αλλά απλά υπέροχο!
Τη τελευταία χρονιά που είναι στο νήπιο τον χόρτασα και σε ποίημα, σε θεατρικό παίζοντας τον Παλιό Χρόνο και κερδίζοντας τις εντυπώσεις και τώρα στο τέλος ανυπομονώ να τον δώ στο ρόλο του πεθερού… της νύφης!
Το μικρό μας όμως δεν έχει τον ίδιο ενθουσιασμό… Τα ποιήματα που μας έδωσαν στις εθνικές εορτές δεν ήθελε να τα μάθει και η δασκάλα του είπε να μη τον πιέσουμε. Φτάνει όμως το τέλος της χρονιάς κα εκείνη η ενιαία εκδήλωση των παιδικών σταθμών πλησιάζει. Μας παρακαλάει λοιπόν η δασκάλα να τον πείσουμε να συμμετάσχει. «Ο Θάνος ήταν πιο εύκολος, μπορούσες να τον πείσεις» μου λέει « ο Αλέξης όμως, όταν θέλει κάτι , θα το κάνει. Εάν δε θέλει, δε του αλλάζεις γνώμη με τίποτα!» Θα συμφωνήσω. Θέλω κι εγώ να τον καμαρώσω να κάνει τον λύκο που τρέχει γύρω γύρω…
Του λέμε λοιπόν, θα  πας εκεί μαζί με όλα τα παιδάκια, να τρέχετε μαζί κι εμείς θα σε βλέπουμε και θα χαιρόμαστε και θα χειροκροτούμε… Τι πετάει τότε το αγόρι μου;
«Μη τρελαίνεστε!»
Δεν άκουσα καλά λέω εγώ και συνεχίζω το ίδιο τροπάρι για τη γιορτή και τη χαρά και τα χειροκροτήματα και να’ το πάλι αυτή τη φορά το ακούω ξεκάθαρα:
«Μη τρελαίνεστε λέω!»
Μερικές φορές νομίζω ότι τα παιδιά μας ταρακουνάνε πολύ γερά να ξυπνήσουμε (Πόσες φορές θέλω για να το καταλάβω;) Ένα παιδί που δε του αρέσουν αυτού του τύπου οι εκδηλώσεις, τα ομαδικά «χαζοχαρούμενα» -με συγχωρείτε για την έκφραση- χοροπηδητά ή τέλος πάντων θέλει να συμμετέχει εκεί που θα επιλέξει αυτό ότι θέλει να συμμετέχει έρχεται να μας χαλάσει τα σχέδια μας να αποδείξουμε πόσο καλοί γονείς είμαστε και πόσο περήφανοι μέσα από μία καλοστημένη παράσταση που θα δοθεί ειδικά για χάρη μας.
Τελικά όλες αυτές οι εκδηλώσεις γίνονται για τα παιδιά , ή για να μπορέσουμε εμείς να έχουμε ήσυχη τη συνείδηση μας ότι έχουν όλη την εκπαίδευση που απαιτείται, έχουν αναπτύξει όλα τα ταλέντα για να εκστασιαστούν τα πλήθη και να μπορούμε να τα επιδεικνύουμε σαν γυαλιστερό στέμμα στο κεφάλι μας; Θέλουμε να τα καμαρώσουμε σε αυτές τις εκδηλώσεις εκθέτοντας τα στην ενδοσχολική πίεση για να μάθουν τα λόγια τους. Και καλά ο Θάνος τα μαθαίνει εύκολα και έχει πλάκα για αυτόν. Ένα παιδί που δυσκολεύεται να ανταπεξέλθει, γιατί να πρέπει να νιώσει ανεπαρκές αντικρίζοντας την απογοήτευση στο βλέμμα των γονιών και δασκάλων επειδή το θέαμα δε θα βγει τόσο εντυπωσιακό όσο θα έπρεπε;
Άλλο ένα μάθημα που πήρα σήμερα από το παιδί μου… Θα κλείσω με τη φράση της δασκάλας του στον παιδικό σταθμό:
«Οι εκδηλώσεις αυτές γίνονται για τα παιδιά, για να περνούν καλά. Εάν ένα παιδί δε θέλει να συμμετέχει σε αυτό , δεν έχει νόημα να το κάνει.»

Μανούλες… μη τρελαίνεστε!

12 σχόλια:

  1. δικιο εχεις Δεσποινακι!
    φιλακια! καλο σκ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ένα παιδί που πιέζεται να κάνει κάτι που δε θέλει, και να το κάνει τελικά δεν θα το ευχαριστηθεί...δε βρίσκω ούτε εγώ λόγο να πιέζονται τα νήπια...
    Δεν μου έχει τύχει, τα δικά μου και τα δυο ήταν πολύ "του θεάματος"..χαχα και το ευχαριστιόνταν πραγματικά (θα ξεχάσω εγώ που ο γιος μου στη πρώτη δημοτικού μετά -από οντισιόν να πω;- στο σχολείο δεν μπήκε στη χορωδία και απαιτούσε να μάθει το γιατί, όπως έμαθα όταν πήγα το μεσημέρι να τον πάρω?..τρόμαξα να του εξηγήσω χωρίς να τον μειώσω το γιατί)
    Αν δεν τους άρεσε το σίγουρο είναι πως δεν θα τρελαινόμουν!
    Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. θα συμφωνησω με τον μικρο!!! Το θεμα ειναι να το απολαμβανουν τα παιδια!! Εμας η γιορτη των Χριστουγεννων ηταν ανοιχτη,αλλα εγινε στο δημοτικο γυμανστηριο οπου συμμετειχαν ολοι οι παιδικοι του δημου!! Ενα χαος!!!!Τα περισσοτερα παιδια εκλαιγαν,δεν αφηναν τις μαμαδες για να συμμετεχουν μαζι με τον θιασο που ειχαν φερει...Χιλιες φορες ελεγα να ειχαν κανει την γιορτη στην ταξη χωρις γονεις (αφου δεν χωραμε) και να το ευχαριστηθουν παρα αυτο το πραγμα...Τωρα στην καλοκαιρινη που θα γινει στον παιδικο ευχομαι να συμμετεχει για να την καμαρωσω αλλα και να μην θελει δεν χαλασε και ο κοσμος!!φιλακια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος17/5/14, 10:10 μ.μ.

    Αντίστοιχα Δέσποινά μου, ο μεγάλος μας πετάει τη σκούφια του για το παλκοσένικο και το θέαμα... δεν τον πτοεί τίποτα, στα θεατρικά που ανέβασαν ως τώρα έχει μάθει όλα τα λόγια, όλων των ρόλων απέξω, χωρίς να του το πει κανείς. Φαίνεται ότι λειτουργεί καλύτερα έτσι. Ο μικρός τώρα, θα δείξει... Αν δεν του αρέσει, θα ζητήσω να μην συμμετέχει. Αν δεν περνάει καλά, γιατί να το κάνει... (από το πάρτυ σου!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το κάθε παιδί έχει τον χαρακτήρα του πάντως. Αλλά αν είναι και οι γονείς παρόντες είναι πιο ωραία, γιατί οι γονεις αυτές τις στιγμές τις περιμένουν με λαχτάρα! Μάκια και καλή ψήφο :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν βρισκω λογο ενα μικρο παιδακι να κανει κατι που δεν θελει.
    Δεν ειναι καλο να πιεζουμε τα παιδια σαυτο πιστευω.
    Μπορει οι γονεις να νιωθουν εντονα την επιθυμια να θαυμασουν τα παιδια τους αλλα πιστευω θα υπαρξουν αλλες ευκαιριες που θα θελουν και τα ιδια.
    Καλο ξημερωμα Δεσποινα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ότι θέλουν τα παιδιά είναι το σωστό να γίνεται.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σας!
    Εκτιμώ ιδιαίτερα την κατάθεση της άποψής σας στο θέμα αυτό και σε κάθετι που προκαλεί προβληματισμό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Η δασκάλα έχει απόλυτο δίκιο και χαίρομαι που το είδες κι εσύ Δέσποινα.
    Δούλεψα σε παιδικό σταθμό κι έζησα όλες τις γνωστές ενθουσιώδης εκδηλώσεις από τους γονείς, αλλά και το τρακ και την αποστροφή από τα πιτσιρίκια. Είναι άδικο όλο αυτό για το παιδί. Αν δεν θέλει όντως δεν πρέπει να πιέζεται.
    Από την άλλη χειροκροτώ την επιλογή του δημοτικού σταθμού να κάνει τη γιορτή κεκλεισμένων των θυρών !
    Κάποτε έκανα ένα αποκριάτικο πάρτι στο σπίτι μου με όλα τα παιδάκια που τους έκανα ιδιαίτερα τότε, και δεν επέτρεψα σε καμία μαμά να είναι παρούσα. Είχαν θυμώσει... αλλά δεν με ένοιαζε. Όλα αυτά γίνονται για τα παιδιά και τα παιδιά λύνονται και το ευχαριστιούνται περισσότερο όταν δεν τα βλέπουν οι άλλοι και κυρίως οι γονείς τους!
    Σόρρυ αν με έπιασε η πάρλα μου!
    Φιλάκια πολλά Δεσποινάκι μου!
    Θα τα πούμε ξανά μετά την παρασκευή καλώς εχόντων των πραγμάτων !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δίκιο έχεις Αριστέα μου, μη κοιτάς που τα γονίδια των μαμάδων από γενιά σε γενιά ζητούν να επαναστατήσουν μεσα μας και θέλουμε για τα παιδιά μας αυτά που νομίζουμε οτι πρέπει να θέλουν... Νομίζω ομως οτι είμαστε σε καλό δρόμο!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  10. Η τελευταία πρόταση σου περικλείει τα πάντα! 3 παιδιά εγώ...2 κόρες κι έναν γιο, οι κόρες παντού και πάντα κι ο γιος σε επιλεκτικές δουλειές που θα έλεγε κι ένας ηθοποιός! Το έχουν λίγο τα αγόρια με τα ομαδικά δεν τους πολυαρέσουν :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι και μερικά παιδιά που κανουν τους δύσκολους και όταν το ζήσουν τους αρέσει! Αυτό είναι αγορίστικο χαρακτηριστικό! Ο Αλέξης συμμετέχει στις πρόβες, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια να τον μεταπείσουμε απότι μου είπανε! Να δούμε αν θα θέλει εκείνη τη μέρα!
      Καλή συνέχεια!

      Διαγραφή

Οι απόψεις όλων σεβαστές αρκεί να μην εκφράζονται με προσβλητικό τρόπο.